“Life is like riding a bike. To keep your balance, you must keep on moving”
Voorjaar, tijd voor groei
Tijd voor een voorjaarsrondje. Afgelopen week zaten Maarten en ik samen op de fiets. Door het bos en over de heide bij Kootwijkerzand. Het verbazingwekkende van dit soort ritjes is dat je binnen vijf minuten hebt over de essentie van het leven. Vrijheid op de fiets, genieten van de natuur, van de onderlinge verbinding. Soms heb je aan een half woord genoeg. Bijzonder hoe dit werkt. Met de één heb je aan 1000 woorden nog niet het idee dat de ander je begrijpt, terwijl je met een ander aan een half woord voldoende hebt. Dit heeft iets met energie en trilling te maken. Je resoneert op dezelfde thema’s en snapt wat er in de ander om gaat.
Het mooie aan verbinding is dat er dan ook ruimte is voor ieders eigenheid. Vanuit deze verbinding kun je verschillen koesteren en ze waarderen zodat kunt versnellen. We hebben gesproken over onze ‘ik, wij, ons’ methodiek en de kracht ervan. En ook wanneer dit niet werkt. In onze filosofie werken we met teams samen vanuit waarden en kracht, waarin elk teamlid ‘mag zijn’ en z’n talent en eigenheid inbrengt.
Gedachten, emoties en gedrag
Zoals van Prof. Nico W. Van Yperen schreef: sporten verbindt en zorgt voor gedachten, emoties en gedrag. En dat gebeurde ook tijdens deze rit. Toevalligerwijze hadden we beide recentelijk het gevoel dat we werden ‘geremd’. Dat er iets is wat ons tegenhoudt om te zijn wie we zijn. Het ging over het gevoel van vrijheid ten opzicht van verantwoordelijkheid. En geloof in kernwaarden op lange termijn versus gedrag op korte termijn voor eigen gewin.
Ik voel me soms naïef waarbij ik wil werken vanuit vertrouwen, eerlijkheid, transparantie en gelijkwaardigheid. Een manier waarmee we elkaar het beste gunnen. Met alle veranderingen in de samenleving om ons heen, met toenemende mate van onzekerheden, met individualistischere wordende maatschappij en grotere mate van agressie lijken we juist van elkaar te vervreemden en voel ik me regelmatig teleurgesteld. Ik merk dat ik soms twijfel aan mijn uitgangspunten. Geloof ik in een illusie?
Tijdens het rondje fietsen realiseer ik me dat ik niet in een illusie geloof maar dat ik mijn hart volg en geloof heb! Ze werken als een kompas en zorgen ervoor dat ik bewust keuzes maak. Geloof maakt het verschil. Het biedt me lange termijn focus, geeft me energie en zorgt voor zingeving.
Hans